Αγαπητή επισκέπτρια,
Αγαπητέ επισκέπτη,

καλωσήλθες

στον Πολυχώρο Λιπασμάτων του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, έναν ελεύθερα προσβάσιμο ανοιχτό χώρο επίσκεψης και περιπάτου.

Πλάι στη θάλασσα και δίπλα στα απομεινάρια της Εταιρείας Λιπασμάτων, ο Δήμος μας  μετά την εξαίρεση των 86 στρεμμάτων από την πώληση του ΟΛΠ και την παραχώρηση από το κράτος του παράκτιου μετώπου, ξεκίνησε τα έργα διαμόρφωσης του χώρου το 2015 επί δημαρχίας Χρήστου Βρεττάκου και ολοκληρώθηκαν το 2017, δημιουργώντας με ελάχιστα κονδύλια και ίδιες δυνάμεις ένα πρότυπο χώρο περιπάτου και δραστηριοτήτων (πολιτιστικών και αθλητικών) προσφέροντας στους κατοίκους της πόλης αλλά και στους επισκέπτες το αυτονόητό, την πρόσβαση στην θάλασσα σε ένα παραθαλάσσιο δήμο που μέχρι τώρα η θάλασσα ήταν απρόσιτη για τους κατοίκους και ταυτισμένη με την βαριά βιομηχανία και την μόλυνση.

Η υλοποίηση του έργου έγινε από τις υπηρεσίες και με εργαζόμενους του δήμου υπό την επίβλεψη και σχεδιασμό του Αρχιτέκτονα Γιώργου Ανδρεαδάκη. Σήμερα, ο Πολυχώρος Λιπασμάτων αποτελεί έναν υπερτοπικό προορισμό και κυρίως ένα σπουδαίο παράδειγμα νίκης των κινημάτων της πόλης απέναντι στην ιδιωτικοποίηση της γης και της κατάληψης των ελεύθερων χώρων αλλά και επανάχρησης του χώρου προς όφελος της κοινωνίας των πολιτών, με αποκλειστική διαχείριση και λειτουργία από το Δήμο Κερατσινίου – Δραπετσώνας.
Εδώ δίπλα στο λιμάνι του Πειραιά, στο παράκτιο μέτωπο του Δήμου μας ξετυλίχθηκε η σύγχρονη ιστορία της πόλης και των ανθρώπων της. Την ιστορία αυτή θα επιχειρήσουμε να ανασυστήσουμε στην διαδρομή που ακολουθεί.

Σύντομο Ιστορικό της Εταιρείας Λιπασμάτων

Το 1909 στον ακατοίκητο χώρο δυτικά του λιμανιού του Πειραιά ιδρύθηκε η Ανώνυμη Ελληνική Εταιρείας Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων. Η Εταιρεία είχε ως σκοπό την παραγωγή και εμπορία οξέων, λιπασμάτων και εν γένει χημικών προϊόντων.  Μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η ανάπτυξη της Εταιρείας υπήρξε ραγδαία. Οι 200 αρχικοί εργάτες άγγιζαν τους 2.500 χιλιάδες ενώ τη δεκαετία του 1950 ξεπερνούσαν τις 3.500.

Η λειτουργία της Εταιρείας Λιπασμάτων –της μεγαλύτερης ίσως βιομηχανικής μονάδας στην πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους– εδραίωσε το παράκτιο μέτωπο Πειραιά ως το επίκεντρο της βιομηχανικής ζώνης της πρωτεύουσας και καθόρισε την εξέλιξη του οικισμένου χώρου και της ευρύτερης περιοχής για τα επόμενα 100 χρόνια.

Κτίρια μεγάλης αντοχής και λειτουργικότητας βασισμένα στη γεωμετρία αλλά και στις σύνθετες ανάγκες της Εταιρείας  Λιπασμάτων κατασκευάστηκαν σε ολόκληρη την έκταση, συνθέτοντας το δομημένο περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα η Ανώνυμη Ελληνική Εταιρεία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων περιλάμβανε οχτώ διαφορετικές παραγωγικές μονάδες:

  • τη μονάδα του υαλουργείου,
  • τη μονάδα των λιπασμάτων,
  • τη μονάδα φωσφορικού οξέος,
  • τη μονάδα θειικού οξέος,
  • τη μονάδα υδροχλωρικού οξέος και θειικών αλάτων,
  • τα γεωργικά φάρμακα,
  • την άνυδρη αμμωνία,
  • τον κεντρικό ηλεκτρικό σταθμό και τον ατμοηλεκτρικό σταθμό,

καθώς και εννέα επιπλέον υπηρεσίες στήριξης της παργωγικής διαδικασίας.

Ένα δαιδαλώδες πλέγμα κτιρίων (αποθήκες, σιλό, δεξαμένες, φορτωτικές ταινίες, χώροι παραγωγής) από μπετό, πέτρα και άλλα πιο πρόχειρα υλικά εκτεινόταν στο σύνολο της έκτασης της Εταιρείας. Κτίρια και κατασκευές που έμοιαζαν ίδιες αλλά φιλοξενούσαν στο εσωτερικό τους διαφορετικές παραγωγικές λειτουργίες, διαφορετικές πρώτες ύλες και διαφορετικό μηχανολογικό εξοπλισμό.

Μετά το 1970 εσωτερικά προβλήματα της Εταιρείας, η μείωση της γεωργικής παραγωγής, οι αλλαγές στη φορολόγηση των επιχειρήσεων και το συνολικότερο φαινόμενο της αποβιομηχάνισης της ελληνικής οικονομίας οδήγησαν το εργοστάσιο σε μακροχρόνια κρίση έως το οριστικό κλείσιμό το 1993. Εκατοντάδες εργαζόμενοι έμειναν άνεργοι ενώ και οι εγκαταστάσεις πέρασαν στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος λόγω των χρεών της Εταιρείας. Τα περισσότερα από τα κτίρια αυτά κατεδαφίστηκαν το 2003, αρκετά χρόνια μετά το κλείσιμο της Εταιρείας.

Το Κεντρικό Συμβούλιο Νεώτερων Μνημείων έκρινε διατηρητέες ελάχιστες από τις 109 κτιριακές εγκαταστάσεις της Εταιρείας Λιπασμάτων. Η Μονάδα Ενέργειας, το συγκρότημα του Υαλουργείου με το Σιλό με την καμινάδα, το κτίριο των Σφαγείων, ο Υδατόπυργος και το Ινστιτούτο Χημείας διασώθηκαν καθώς και ο ταινιόδρομος Κράκαρη.

Το Κεντρικό Συμβούλιο Νεώτερων Μνημείων έκρινε διατηρητέες ελάχιστες από τις 109 κτιριακές εγκαταστάσεις της Εταιρείας Λιπασμάτων. Η Μονάδα Ενέργειας, το συγκρότημα του Υαλουργείου με το Σιλό με την καμινάδα, το κτίριο των Σφαγείων, ο Υδατόπυργος και το Ινστιτούτο Χημείας διασώθηκαν καθώς και ο ταινιόδρομος Κράκαρη.

  • Event Title
  • 6/17/2023-2:10
  • 6/17/2023-0:0
  • Λιπάσματα (Εισοδος Κράκαρη)
  • https://lipasmatapark.gr/wp-content/uploads/2021/04/thodorakis.jpg
  • Event Details
  • Event Organizer Info
  • Dress Code
  • 0
  • Event Title
  • 6/17/2023-2:10
  • 6/17/2023-0:0
  • Λιπάσματα (Εισοδος Κράκαρη)
  • https://lipasmatapark.gr/wp-content/uploads/2021/04/thodorakis.jpg
  • Event Details
  • Event Organizer Info
  • Dress Code
  • 0
  • Πανελλήνιο Μαθητικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος
  • 4/20/2024-19:0
  • 4/20/2024-22:0
  • Mικρό θέατρο (Σφαγεία)
  • https://lipasmatapark.gr/wp-content/uploads/2024/04/αφισα_upscayl_4x_ultrasharp.jpg
  • Οκτώ σχολεία από όλη τη χώρα παρουσιάζουν έργα του αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού δράματος, αυτούσια ή σε διασκευή, καθώς και νεότερες δραματουργικές συνθέσεις, που έχουν ως πηγή έμπνευσης το αρχαίο δράμα, ενώ τις θεατρικές παραστάσεις των σχολείων πλαισιώνουν θεατρικά δρώμενα από τον θίασο Αναντάν Μπαμπαντάν. Το Πανελλήνιο Μαθητικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος διαρκεί από τις 17 Απριλίου έως τις 20 Απριλίου και αφορά μαθήτριες και μαθητές των Ε΄ και Στ΄ τάξεων Δημοτικού και όλων των τάξεων Γυμνασίου και Λυκείου.
  • 0